Esa Furioso 2

Przede wszystkim są to kolumny niesłychanie przeźroczyste akustycznie. Daje to możliwość bardzo głębokiego wniknięcia w szczegóły nagrania, swoistego prześwietlenia jego części składowych. Współpracując z odpowiednim sprzętem towarzyszącym ESY są w stanie odtworzyć wręcz nieskończenie bogatą paletę harmonicznych i alikwot.

Pamiętam, jak słuchając za pierwszym razem Furioso wraz z cyfrowym wzmacniaczem TACT Milenium byłem wręcz oszołomiony ilością informacji jaka do mnie docierała. Każdy, nawet najprostszy dźwięk, okazywał się być zbudowany z całej masy mniejszych, drobniejszych dźwięków, których istnienia mogłem się do tej pory jedynie domyślać. Dźwięki wydobywające się z klawesynu nie kończyły się z momentem zainicjowania, lecz pozostawały jeszcze długo po zdjęciu palców z klawiatury, wibrując w powietrzu i powoli zanikając. I tak było z każdym następnym instrumentem. Wszystko było dziesięć razy bardziej złożone i dziesięć razy bardziej realistyczne niż zazwyczaj. Posługując się terminologią komputerową, to jak gdyby przejść z trybu 256 na 16 milionów kolorów – kształt niby ten sam, ale wrażenie ogólne o niebo lepsze.

Przeźroczystość akustyczna oraz łatwość z jaką kolumny te radzą sobie z reprodukcją najmniejszych szczegółów sprawiała, że końcowy efekt w postaci otrzymywanego charakteru brzmienia zależny był w znacznie większym stopniu niż ma to miejsce zazwyczaj od elementów towarzyszących systemu. W zestawieniu ze wspomnianym wzmacniaczem TACTa, ESY grały niesłychanie precyzyjnie i detalicznie, ale cokolwiek chłodno. Dźwięk jak na mój gust był trochę zbyt szczupły i suchy. Z kolei towarzysząc wzmacniaczowi mocy Krell FPB 300 z przedwzmacniaczem Krell KRC-3, ESY grały dużo cieplej i całościowo bardziej naturalnie, choć już nie tak szczegółowo.

Furioso są pod tym względem bardziej podobne do dobrych elektrostatów, takich jak na przykład Sound Laby, niż innych kolumn dynamicznych. W porównaniu do elektrostatów są one jednak bardziej precyzyjne pod względem lokalizacji pozornych źródeł dźwięku. Poszczególne instrumenty nie maju tu typowych dla elektrostatów ponadnaturalnych rozmiarów, są one przedstawiane z zabójczą, milimetrową wręcz precyzją, tak jeżeli weźmiemy pod uwagę ich wielkość jak i położenie. Sama scena dźwiękowa na której usytuowani są wykonawcy może mieć ogromne wymiary, oczywiście kiedy pozwala na to nagranie, zaczynając się kilka metrów na zewnątrz kolumn i biec kilkanaście metrów w głąb. Wrażenie robił także kształt sceny dźwiękowej. W przeciwieństwie do większości kolumn, które zazwyczaj przedstawiają scenę jako zwężający się ku tyłowi trójkąt, Furioso robiły dokładnie coś odwrotnego. Ich scena zdawała się być szersza z każdym metrem w głąb, przez co możliwe było prawidłowe odwzorowanie instrumentów znajdujących się na jej obrzeżach.

Odtwarzanie basu i dynamika w skali makro jest zazwyczaj w przypadku małych kolumn rzeczą problematyczną. Tu ESY radzą sobie jednak zaskakująco dobrze jak na tak niewielkie kolumny. Basu jest na tyle dużo, że z zamkniętymi oczami łatwo by wziąć te kolumny za wyposażone w większy, 17 czy 18 cm głośnik niskotonwy. Do tego bas Furioso jest dobrej jakości, i to mimo zastosowania obudowy typu basrefleks. Jest on dość szybki i konturowy. Brak tu typowych dla obudowy tego typu spowolnień, dudnień czy podbarwień. Furioso z powodzeniem nadają się do nagłośnienia pomieszczeń o powierzchni do 25 m2 – w większych pokojach zaczynają już powoli tracić swój impet.

Dla wielbicieli prześwietleń rentgenowskich - jak znalazł :-)